Een welbestede middag was het in de Dörpskamer in de Koppel in Middelaar tijdens het bezoek van onze Burgemeester en wethouders. We werden hartelijk welkom geheten door Jan en Caroline van de Dorpsraad Middelaar en Plasmolen. Kosien en Petra waren er namens de Dörpskamer en de Bieboma's. Alle activiteiten van Dörpskamer en Leespunt en de jongerenactiviteiten kwamen aan bod en aan Frank Dillerop werd de vraag gesteld of het leesmaterialenbudget dit jaar mag worden besteed aan peuter- , dyslexie- en themaboeken en boeken voor 12- tot 14- jarigen. Normaliter moet dit budget namelijk over alle leeftijdgroepen worden verdeeld. Hij gaat dat navragen. Tevens was de vraag natuurlijk wanneer en of de Bieb Op School nog in ere kan worden hersteld. Frank gaf aan dat dit afhankelijk is van het landelijke budget hiervoor. Dit vinden wij wel erg lang duren want al die tijd moet de jeugd eronder lijden en ook de leerkrachten en vrijwilligers moeten zich in allerlei bochten wringen. We missen de uitgebreide ondersteuning van de leesconsulenten en ondersteunende lees- en lesmaterialen. Bij de rondleiding in de school door juffrouw Tamara kwam dit ook nog uitgebreid ter sprake. Zij gaf ook de voor- en nadelen van een kleine school aan. Vooral de saamhorigheid en het belang van bestaansrecht kwamen hierbij aan de orde.
Bij terugkeer in de Dörpskamer waren Jan, Pascal, Frans, Tom, Wim, Wim en Wim aangeschoven. Jan en Pascal gaven namens de (sinds kort) vereniging "Vrienden van het Maasdal" aan, dat zij bereid zijn mee te denken voor de plannen rondom het Maasdal. Zeker voor wat betreft "de groene variant" hebben zij al heel wat kennis op gedaan en ook een flink netwerk opgebouwd. Zij vragen Burgemeester en Wethouders dan ook om nu al actie hierin te ondernemen door gezamenlijk te onderzoeken wat de mogelijkheden zijn.
Ook Frans en Tom vragen hun medewerking in het kader van de huizenbouw in Middelaar. De twee mogelijkheden die er waren lopen steeds meer vertraging op door allerlei ontwikkelingen en daarom moeten andere mogelijkheden worden bekeken. Daarvoor zullen misschien bestemmingsplannen moeten worden gewijzigd of andere acties moeten worden ondernomen. Maar het is wel noodzakelijk voor het voortbestaan van onze dorpen! Zonder huizen geen kinderen, geen school, geen verenigingen etc. Ook de ouderen onder ons willen graag in hun eigen dorp blijven wonen, maar dat is nu bijna onmogelijk.
Kosien vertelt over het eetpunt dat ook een grote rol vervuld in het sociale leven van de ouderen onder ons. Ze krijgen altijd een heerlijke 3-gangenmaaltijd, door onze vrijwilligers met zorg bereid en natuurlijk wordt er altijd bijgepraat en herinneringen opgehaald.
Ook de AED's zijn levensreddende onderdelen van onze dorpen geworden. Maar die zijn er niet zomaar gekomen. Daar hebben de vrijwilligers flink voor moeten lobbyen. Elke keer is het weer kunst- en vliegwerk om het onderhoud en de aanschaf van nieuwe AED's financieel rond te krijgen. Ze zijn wel heel blij dat ze op de lijst van de Goede Doelen Week mogen staan. Bij de gemeente ligt nog steeds de vraag voor pijltjes en bewegwijzering naar de plaatsen waar de AED's hangen. Holger gaat daarvan de stand van zaken navragen.
Petra bood namens de buurtverbinders van Maasburen aan om uitleg aan Burgemeester en wethouders en trouwens aan alle inwoners te geven over alle steeds uitgebreidere mogelijkheden van ons digitale dorpsplein. Ook nodigt zij hen uit om nog meer te delen over waar ze mee bezig zijn, zodat iedereen hen ook beter leert kennen. Ze laat de doelgroeppagina voor Kunst en Cultuur zien, waar alle berichten, activiteiten en overige informatie die kunst en cultuur betreffen op staan. Dan komt er nog een nieuwe doelgroeppagina aan, die nog niet live is, waar alles met betrekking tot veiligheid en zelfredzaamheid op komt te staan. Ook hierbij is het aanleveren en verspreiden van informatie van groot belang. Niet alleen digitaal maar ook op papier. Daarom zijn de dorpskranten ook zo belangrijk.
Dan is het de beurt aan de 3 Wörstetouwkes, Wim, Wim en Wim. Ook al hadden ze bij hun vorige optreden Ton, die verkleed werd als burgemeester, al welkom geheten als onze nieuwe burgemeester, wilde ze nu toch de kans aangrijpen om het live te doen. Het was natuurlijk een hilarisch welkom, zoals we van hen gewend zijn.
Jan sloot af met de wens dat wat flexibeler kon worden omgegaan met de budgetten die ons worden toebedeeld. Dat zou het vrijwilligersleven toch wat gemakkelijker maken.
Natuurlijk kunnen wij al onze activiteiten niet mogelijk maken zonder de hulp en catering van Karin en Clara en hun team.
Hopelijk hebben Burgemeester en Wethouders nog een beter beeld gekregen van de saamhorigheid en mogelijkheden en onmogelijkheden in onze dorpen en houden zij daar in hun beslissingen rekening mee.
